De Lotusbloem

De lotusbloem heeft een sterke spirituele betekenis en is in vele religies terug te vinden. Bijvoorbeeld gekoppeld aan de boeddhistische godheid Bodhisattva Guanyin en de Hindoeïstische godheid Vishnu, deze zitten vaak op een lotustroon en hebben doorgaans ook een lotusbloem bij zich.

De lotusbloem lijkt vanuit zichzelf tot bloei te komen (uit de eigen wortelstok) en staat om die reden symbool voor goddelijke geboorte, spirituele bloei, puurheid en zuiverheid. Ook de vrouwelijke symboliek is een geliefde vergelijking als bron van vruchtbaarheid. De kleur wit staat voor puurheid en zuiverheid.

Daarnaast spreekt de bloem tot de verbeelding door zijn betoverende schoonheid, geur en bloeiwijze. De uiterst symmetrisch gevormde bloem gaat open bij zonsopgang en sluit zich met zonsondergang.

Een mystieke symboliek is dat de lotusbloem wordt gezien als de toegang tot het universum, het oneindige. Onder andere boeddhisten, hindoes en taoïsten vergelijken deze manier van groeien met spirituele ontwikkeling. De lotus beweegt zich namelijk uit de donkere bodem naar het licht toe, zoals onbewustheid in bewustzijn zou kunnen veranderen. Ook zou de bloem een belangrijke levensles laten zien, namelijk dat persoonlijke verlichting niet bereikbaar is zonder stevig geworteld te zijn op aarde. Uit een diepe modderlaag worstelt de lotusbloem zich omhoog, om tot een prachtige schoonheid uit te groeien!